26-5 Alto de Poio / Alto do , Spanje

26 mei 2017 - Alto de El Angliru, Spanje

Om 6 uur ging de wekker. De andere 4 kamergenoten ook maar meteen wakker. Gedeelde smart is halve smart. Hoppa licht aan, want alles met een zaklampje vinden in het halve duister schiet niet op. Dan de weg op. De eerste 3 kilometers zijn net zo'n makkie als de laatste van gisteren. Maar dan... komt het echte werk:  700 meter de berg op en weer over hotse, klotse, keienpaden en rotspartijen. Wel mooi, zo door dat bos totdat het begint te regenen. Dom, we hadden de regenhoes  niet om de rugzak gedaan. Voordat je je regen boerka aanhebt, ben je al nat. Goed, we moeten de berg op en over. In de verte rommelt het onweer . Dat klinkt niet al te angstaanjagend en we lopen door. Hoe hoger we komen, des te lager de wolken hangen tot we er gewoon doorheen lopen. Net Hollandse mist. Alhoewel vanuit zo'n laaghangende mist regent het behoorlijk. Nadat we drie kleine dorpjes gepasseerd zijn, en ergens hebben ontbeten,  zijn we op 1330 meter hoogte bij O'Cebreiro. Het was  wel heftig, die klauterpartij. Er staat een leuk kerkje, een soort bedevaartkerkje, kaarsje opgestoken en dan weer bergafwaarts. Af en toe glibberen en glijden over de natte steentjes. Wat lager, hadden we gedacht te overnachten bij Casa Jaime op 1200 m, maar niet gereserveerd. We krijgen te horen dat ze geen plaats hebben en ook niet in de volgende 2  refugio's. Dan maar doorlopen, maar eerst het Santa Maria hotel geboekt. Een goede lunch doet wonderen. Het weer is opgeklaard en de zon schijnt . Ach dan zijn die 4,5 km extra ook zo gelopen. Bij die zware 17,5 km moet het te doen zijn . We lopen een beetje de heuvel op door een leuk boerendorp, waar net de koeien vanuit de wei op stal worden gezet. Voor een siësta? Mooie beesten. We zijn onze "Chinese"pelgrim een paar keer gepasseerd. Hij had zijn wandelschoenen vergeten in ???? en loopt nu op teenslippers. Zou hij daar echt de Camino mee af lopen? We gaan verder de heuvel op en genieten van het uitzicht en de mooie vergezichten. Als we denken dat we er zijn, moeten we stijl 100 meter de berg op. Moordend gewoon, maar de prijs is het hotel. We zijn net voor de bui binnen, want inmiddels is het weer weer terug bij vanochtend. De wolken hangen nu op grondhoogte en het blijft in de verte donderen. Tijd voor een biertje. Een gezellige moeder met twee kinderen, student en dochter net klaar van de middelbare school waren ons gezelschap. Ze komen uit Gottingen en de dochter wilde wel de laatste 100 km van de Camino lopen. Dat leverde interessante gespreksstof op. Straks om 7 uur pelgrimsmenu. Helaas geen foto's bij deze blog. Slecht bereik hier op de berg.

4 Reacties

  1. Mery de leeuw:
    26 mei 2017
    dat was een pittig dagje voor jullie pfff.......denk dat er hier veel boeren snakken naar een goeie regenbui maar dat zit er nog niet in..morgen wordt het hier ruim 30 graden zeggen ze...onhollands voor mei haha..groetjes mery
  2. Annie Bertens:
    26 mei 2017
    Een pittig dagje voor jullie, maar fijn dat er een hotelletje was, lekker uitrusten en morgen gezond weer op.
    Lieve groet Annie
  3. Betty:
    27 mei 2017
    hoi Dames,
    Leuk om jullie belevenissen te lezen. Jammer dat het weer nog niet meewerkt maar dat komt vast nog wel. Zwaar lopen in de regen en dan ook nog bergop. Maar ....komt goed ik heb de volste vertrouwen in jullie. succes
  4. Annie Bertens:
    28 mei 2017
    Heel pittig dagje voor jullie,ik ben blij dat ik dat niet hoeft te lopen.Hier ook veel te warm puff puff.