2-6 het laatste eindje naar Santiago

We wilden om 5 uur uit de veren, maar de wekker rinkelde pas om 6 uur. In het halfduister liepen we door Ribadiso richting San Anton. De heuvel op en het bos in met gemengde gevoelens. Dit was het dan, dit werd het laatste tochtje. 20 km! Het was mooi. Nu eens geen mist maar een opkomende zon. We kwamen onze Noorse vrienden ui Bergen tegen, Lars en Agatha. Met hen hebben we van Astorga elke dag hetzelfde stuk gelopen.het liep lekker en de heuvels leken minder hoog en voor we het wisten waren we al vlakbij de luchthaven. Dan is het nog maar 12 km, en is het wel heuveltje op en af, maar de finish ruikt en dan loop je op vleugeltjes. Monti do Gozo zou moeilijk zijn. Voor we het wisten hadden we dat ook al gered. Dan is het de stad in en op Plaza de Servantes ofwel Via Gladiola stond onze Fanclub met een grote bos gladiolen en snoepzakken. wat een  geweldig onthaal. We zijn naar de kathedraal gelopen , maar daar was een dienst. Dan blijft er alleen gezellig samen lunchen over en bijkletsen. Daarna naar het hotel en op verhaal komen. Om 6 uur richting kathedraal want we wilden het wierookvatspektakel zien. Een mis met een happenings. Lex en Dirk zijn het terras op gegaan. Na de viering kwamen we nog veel pelgrims tegen die we de afgelopen twee weken ontmoet hebben. Je omhelst hen voor wen laatste groet en wenst hen alle goeds. Zo scheiden dan de wegen in alle richtingen over de hele wereld: nieuw zeeland, Korea, zuid Afrika, Australië, Brazilië, Engeland, de lawaaiige Italianen, Duitsers, Spanjaarden en Fransen enz. enz. ofwel de hele wereld hebben we ontmoet. Dit gaan we nooit vergeten. Ook niet die lange voetreis door Europa. Het heeft ons veel geleerd wn gebracht. Geweldig dat jullie meeleefden, dat deed ons goed op de dagen dat het wel een tegen zat. We gaan nog 2 dagen nagenieten en laten alles bezinken......